طولانی هم ، شیوه موفقی به شمار نمی­آید. تا آنجا که می­توانید ، پست ارسال کنید. اما توجه داشته باشید که اگر بکوشید «هر روز» یک پست بنویسید و منتشر کنید و خود را شدیداً به این کار متعهد و ملزم بدانید، چه بسا چندی بعد، با فروکش کردن شور و شوق اولیه، دچار فرسودگی شده و این کار را شاق و پرزحمت قلمداد کنید. به هر حال تعادل را از دست ندهید.پست­هایتان را کوتاه بنوسید و از پرحرفی و اضافات بپرهیزید. رک و پوست­کنده اصل مطلب را بیان کنید.راز موفقیت در کار کردن با تمام رسانه¬های اجتماعی «اعتدال» است. این کار یک سم کشنده است که در پنج دقیقه، چند پست ایجاد کنید و سپس در باقی روز هیچ پستی منتشر نکنید. این روش کاملاً غلط است.از ایده­های منحصر به فرد خودتان سخن بگویید وبه راه حل­هایی که برای غلبه بر دغدغه­های مشتریان­تان می­توانید به آنها پیشنهاد دهید، اشاره کنید. به هوش باشید و ببینید دیگر وبلاگ­نویس­هایی که در حوزه کاری شما فعالیت می­کنند، درباره چه موضوعی قلم فرسایی می­کنند. همیشه برای الهام گرفتن در این خصوص، به چیزهایی که در اطراف­تان اتفاق می افتد دقت کنید.به یاد داشته باشید که همیشه پست­هایی اينکه چگونه تبليغات تبديلی موثر، تلقی برند مثبت ايجاد می کند و چگونه نظارت مستمر می تواند تاثير آن را اندازه گيری نمايد. اگر مدير برند صرفا به يک مطالعه ‘اثربخشی’ تبليغات سنتی که تنها به احساس مردم از آنچه در پيام ‘گفته می شد’ تکيه می کرد، به احتمال زياد تبليغات شکست خورده تلقیمی گرديد. برای اطمينان از اعتبار احساسی اجرای موثر در پيوند دادن مزايای مورد نظر با برند در ذهن آدم ها، لازم بود يک اندازه گيری غير مستقيم، در طول زمان و از طريق چيزی مانند يک مطالعه نظارتی مستمر انجام پذيرد. ما می دانيم که برای استراتژی های اطلاعاتی تلقی برند به اطلاعات نياز داريم و اينکه برای تصميمات با درگيری بالا خريدار بالقوه بايد پيش از اقدام نهايی جهت خريد بوسيله تبليغات (و ديگر ارتباطات بازاريابی) متقاعد شده باشد. و نيل به اين تمايل به خريد برند زمان می برد چون احتمال کمی وجود دارد که شخص با ديدن اولين آگهی متقاعد شود. چنانچه مديران اين محصولات با درگيری بالا اجازه ندهند تبليغات در طیزمان بطور کامل مخاطبين هدف را برای اقدام موثر متقاعد سازد، ممکن است از برند مايوس شوند چون فروش به کُندی توسعه می يابد.يک شکلات است، پس بستنی های شکلاتی نستله کرانچ چه هستند؟ کمی فراتر از اين، فرد چگونه با اين واقعيت مواجه می شود که نستله در بسياری کسب و کارهای ديگر نيز بوده و هست، مواردی همچون شراب، خامه های غير-لبنی و غذاهای يخ زده (تحت برندهايی مانند برينگر ، کارنيشن و فيندس )؟ و جنبه های ناملموس تر تصوير شرکت چطور (به بريچ و کوتر ، 1991؛ هچ و شولتس ، 2001 رجوع کنيد)؟ در واقع اينها محور توجه اين مقالع هستند: استراتژی های برندسازی که به مديران کمک می کنند دريابند چه موقع و چطور يک برند را بسط و قبض دهند.فکر کردن در باره استراتژی های برندسازی درون يک سلسله مراتب برند، چگونگی کاربرد نام های برند را توجيه می کند و انجام آن پيش از بررسی چگونگی بسط يا قبض يک برند الزامی است. آيا به درک استراتژی برند نستله کمک می کند؟ اگر شخص در پی اين باشد که نستله را بعنوان يک برند در يکی از دسته بندی های سلسله مراتبی بگنجاند، نه. اما به شناخت روش های گوناگونی که نستله نام آنها را بکار می گيرد کمک می کند. آنها آن را بعنوان يک برند منفرد در گروه محصول شکلات مورد استفاده قرار می دهند؛ از آن بعنوان يک برند گروهی در گروه 2003).در کنار کم کردن تعداد کارمندان، تفکر منتقدانه و همسان سازی استراتژی های ارتباطات بازاريابی، بودجه و پيوندهای آژانس تبليغاتی از ديگر پيامدهای اين نوع رويکرد نسبت به برندهای ارشد می باشد. در سال 2003، رئيس يونيليور نورث امريکا اعلام نمود که تنها 200 برند از 400 برند موجود در سبد برند آنها از پشتيبانیتبليغاتی برخوردار خواهند بود. در حقيقت، چنين گزارش شده بود که هدف اصلی شرکت تشخيص 50 ‘برند قدرتمندی’ بود که از تبليغات سنگينی برخوردار خواهند شد (تامسون، 2003).بغير از موضوعات استراتژيک مرتبط با ايجاد يک برند ارشد، موضوعات سازمانی کاملا واقعی وجود دارند که لازم است هنگام بکارگيری استراتژی قبض آنها را مد نظر قرار دهيم. در صورت وجود يک فرهنگ سازمانی اشتباه، احتمال توسعه موفقيت آميز يک برند ارشد کم خواهد بود. مضوعات برند در کجای فهرست اولويت های مديريتی قرار می گيرند؟ آيا از سوی مديران خارج از بخش بازاريابی به موضوع برندسازی توجهی می شود؟ آيا کانال های ارتباطی بين-سازمانی وجود دارند تا همکاری بين-واحدی و بين-بخشی را تقويت کنند؟ تصميم های برند ارشد چگونه اتخاذ می شوند؟ آيا رويه هايی وجود